My scraproom / czyli moja minipracownia

Obiecałam, zatem słowa trzeba dotrzymać:)

Oto mój scraproom, scrapkącik i miejsce do malowania,

hucznie zwany przeze mnie minipracownią.

A tak było wcześniej:

Nie mam wielu zdjęć sprzed malowania,

bowiem w mojej pracowni panował notoryczny bałagan,

który jakoś nijak nie dawał się uporządkować:)

W każdym razie po odgruzowaniu blatu, wszyscy w domu

zdziwili się, że jest taki dłuuugi!

No to zaczynamy :) Uprzedzam, że jest sporo zdjęć:)

 Mieszkanie mamy niestety od strony północnej,

niewiele zatem mamy światła słonecznego.

(Przydaje się to tylko w takie dni jak teraz, 

gdy na dworze jest ponad 30 stopni)

Jest to stare budownictwo i mamy "piękne",

vintagowe okna, które doceniłabym gdybym powiesiła

 je sobie na ścianie jako ozdobę, 

niekoniecznie kiedy muszę je umyć:)

Kolejny raz mogę tylko powiedzieć:

"Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma"

A to już moja minipracownia po liftingu.

W oknie wisi jako firanka stary szydełkowy obrus.

Panujące kolory to biel, czerń i czerwień.

Myśląc kiedyś o swojej pracowni nie myślałam o konkretnych barwach.

tak jakoś wyszło...

Jednak po pewnym czasie okazało się, że to połączenie kolorystyczne

 bardzo do mnie przemawia, intryguje i przyciąga. 

Poza tym minimalizując kolor czerwony

 i dodając inny można szybko zmienić wystrój.

Przydają się oczywiście wszelkiego rodzaju koszyki, pudełka i inne pojemniki.

Niektóre np. pudełka wymagają jeszcze dopracowania, co by się wpasowały:)

Na ścianach wiszą przede wszystkim moje prace,

 ale też prezenty od koleżanek, jak np te grafiki:

Te prace wiszą na przeciwko okna,

po obu stronach drzwi do łazienki.

Parapet oczywiście też jest maksymalnie wykorzystany.

Przy okazji recykling pełną gębą:)

Półka z moimi artjournalami, smashami, notesami 

i albumami (zwłaszcza tymi w trakcie, bo ukończone przechowuję

 w koszyku w pokoju)

Zupełną nowością w mojej minipracowni

jest ta stojąca szafka.

Brakowało mi właśnie takiego miejsca

 na powiększającą się liczbę przydasi.

A zatem długo nie myśląc,( ale za to długo namawiając do pomocy męża:),

zniosłam ze strychu regał starej meblościanki.

Już z pomocą męża obcięliśmy to co było zbędne z tego regału

i został się sam środek, czyli to o co mi chodziło.

Teraz została już sama przyjemność, 

czyli malowanie - jak widać na czarno.

Niecierpliwiłam się strasznie, 

bo kupiłam jakąś inną farbę niż zwykle

 i musiałam długo czekać aż wyschnie.

A ja chciałam już, już! No, ale się doczekałam :)

Dziękuję kochani za odwiedziny:)

Było mi bardzo miło gościć Was u siebie.

angel